Wideo będące częścią instalacji.
Przedmiotem tej pracy jest zagadnienie percepcji człowieka doświadczającego swego najbliższego otoczenia. Posługując się narządami zmysłów w procesie poznania, autor i uczestnik zdarzeń zanurza się w ich toni. Refleksje świata kształtują w nim samoświadomość.
Punkt zbiegu perspektywicznego jest intymny i dynamiczny. W procesie przemieszczania się istoty percypującej, ulega on zmianom powodowanym przez nią – jednostkę centralną, jedynego obserwatora i recenzenta. Spojony wewnątrz jej oka, według zorientowanych na nią równoleżników i południków – nie jest jej narzucony.
Jesteśmy jak pryzmat który wpuszczając do swego wnętrza światło świata, rozszczepia je na spostrzeżenia, myśli i uczucia – wiązki różnobarwnych emocji.
- Tekst
Tożsamość,
zrabowane przeszłości chwile
odbite w otoczeniu.
Ostrze rzeczywistości,
bezkrwawo zatknięte we wnętrzu człowieka
smakiem, dźwiękiem, obrazem, dotykiem i węchem.
Świetlane krople substancji
lustrzanej tafli duszy,
poszukującej w świecie
odbicia swych głębin.
Lustro,
zamrożona nostalgia,
szklana chwila
dowartościowana odbiciami rzeczywistości.
Obiekt do przeglądania się
w obrazie czegoś innego.
Krzysztof Kaczmar
-
Aktywna rola widzów:
Użytkownikom instalacji został oddany do użytku aparat fotograficzny wg. podanej instrukcji:
Obserwacja jest formą uczestnictwa. Znajdź jej reprezentację w mojej pracy. Baw się, eksperymentuj; obracaj i przechylaj odbicia fragmentów wystawy. Mikstura odmienności autorów i ich prac niech znajdzie w Twojej ingerencji swój obraz.
Kompozycję sfotografuj z dowolnego punktu pomieszczenia. Zapisz numer zdjęcia, Twój adres e-mail i dostarcz pracownikowi instytutu.
Prześlemy Ci dokumentację Twojej pracy.
Wykonanie tej pracy stało się możliwe dzięki wsparciu Stowarzyszenia Kulturalnego Experiment’Arte.
Instalacja została stworzona na potrzeby wystawy zbiorowej HIC ET NUNC (Tu i teraz) europejskiego projektu międzykulturowego Sześć Wymiarów, w Instytucie Cervantesa w Warszawie.
W czerwcu 2013r. trzech hiszpańskich artystów przyjechało do Warszawy w celu stworzenia serii prac, które miały dać wyraz ich wrażeniom z dwutygodniowego pobytu w stolicy. Sześć Wymiarów miało stać się przestrzenią do dialogu pomiędzy artystami przyjezdnymi a artystami polskimi.