Środowisko Performatywne – jest to jeden z głównych kierunków moich poszukiwań artystycznych. Nazwa odnosi się do przestrzeni akcji, jak i do jej przebiegu (naszkicowanego skrótowo, lecz esencjonalnie scenariuszem).
Elementy tak zwanej scenografii zostają wyparte na rzecz instalacji artystycznych, które wykorzystywane są jako narzędzia rozwoju akcji.
Istotna jest akceptacja i pełna otwartość na kreatywne reakcje odbiorców sprowokowanych do uczestniczenia (najczęściej dobrowolnego) w wydarzeniu.
Ingerencja uczestników w przestrzeń oraz rozwój ich spontanicznych zachowań i kreatywny wkład w akcje, zaskakująco często przekraczają oczekiwania zanotowane pierwotnie
w scenariuszu.
Widzowie czerpią wartości, z zaangażowania w przewodni temat. Doświadczają go dzięki akcji, która pobudza ich zaangażowanie, dając im motyw do działania i narzędzia ekspresji.
ŚRODOWISKA PERFORMATYWNE

WSZYSTKO DOBRZE
Wszystko dobrze to Środowisko Performatywne podejmujące sprawę uchodźstwa i tożsamości człowieka migrującego, zmuszonego dostosowywać się do wymogów nowego otoczenia. Tematem wiodącym VI edycji sokołowskiego festiwalu była emigracja. Uczestnicy zostali zwabieni do stołu chlebem, oznaczeni symbolami i zamknięci w odpowiadających im obozach, z których nie mieli prawa uciec. Każda próba kończyła się ich pojmaniem, a następnie…

MAGISTER KACZMAR?
“Magister Kaczmar” to projekt dyplomowy, zrealizowany został na obronę pracy magisterskiej w ogrodzie krakowskiego Klubu Re. Miał miejsce w dniu 01.06.2016 r. Przebieg akcji – Klienci (w tym około piętnastu zaproszonych przeze mnie artystów) siadają przy stołach i składają zamówienia. Kawa, alkohol, pigment, ziemia, przekąski, kamienie, patyki, papierosy, dłonie, łokcie – zostają przez nich wykorzystane…

STANY SKUPIENIA
„Stany skupienia” to tytuł trzeciego projektu z cyklu Środowisk Performatywnych, realizowanych w Teatrze Nowym w Krakowie. Działania mają na celu zgłębiać materialne i symboliczne cechy przestrzeni oraz wydobywać nowe sposoby ich wykorzystywania, jako narzędzi do kontaktu z widzami. Środowisko performatywne dąży do harmonii pomiędzy akcją, przestrzenią i widzami, których wzajemna relacja ma w naturalny sposób…

WIDMA
„Widma” to tytuł drugiego projektu z cyklu Środowisk Performatywnych, realizowanych w Teatrze Nowym w Krakowie. Działania mają na celu zgłębiać materialne i symboliczne cechy przestrzeni oraz wydobywać nowe sposoby ich wykorzystywania, jako narzędzi do kontaktu z widzami. Projekt „Widma” bazować będzie na przestrzeni sceny teatralnej, która stanie się tematem akcji oraz instalacji artystycznej. Środowisko performatywne…

O OBECNOŚCI, KTÓRA SCENĘ NA WSKROŚ SIEWNYM DRESZCZEM PRZESZYWA
„Środowisko performatywne – o obecności, która scenę na wskroś siewnym dreszczem przeszywa”, to projekt eksperymentalny mający odkrywać materialne jak i metafizyczne możliwości wykorzystywania przestrzeni w kontakcie z widzami. Instalacja artystyczna w centrum wydarzeń jest rodzajem symbolicznego totemu, jednocześnie stanowiąc temat, cel oraz narzędzie mogące wpływać na rozgrywające się wokół zdarzenia. Środowisko performatywne dąży do harmonii…
Read more O OBECNOŚCI, KTÓRA SCENĘ NA WSKROŚ SIEWNYM DRESZCZEM PRZESZYWA

WNĘTRZE ZEWNĄTRZ
Wnętrze zewnątrz jest pierwszą pracą z cyklu Środowisk Performatywnych, zaprezentowaną w trakcie festiwalu Krakers w 2015 r. Została ona zrealizowana w ramach wystawy “Lśnienie” co przesądziło o jej ostatecznym wyglądzie i podjętej tematyce. Ściany i posadzka pomieszczenia które otrzymałem do wcielenia w nie koncepcji, przyjęły automatyczny zapis moich myśli kredą. Nie dotrwały jednak końca…